Iako se o problemima naučno – istraživačkog rada stalno govori, tek ove godine došlo je do javnog protesta istraživača. Konkretan povod je bilo smanjenje sredstava u budžetu namenjenog finansiranju nauke u Srbiji.  I kašnjenje plata zaposlenih u naučno – istraživačkim institutima u Srbiji. Radi se o ozbiljnoj temi koja je samo jedan od elemenata opšte društvene krize u Srbiji.  Teško da se ta kriza može osvetliti sa par rečenica. Međutim, slučajno poslušah emisiju “U središtu pažnje” na I programu Radio Beograda u utorak 30. jula 2013. godine.  To mi dade povod da ukažem na neke od problema koji postoje na relaciji nauka – srpsko društvo. Jer se sve češće ukauje na tezu – nauka kao problem srpskog društva.

Gost emisije je bio prof. dr Dragan Povrenović sa Tehnološko – metalurškog fakulteta u Beogradu, koji je u nekoj od vlada tokom protekle decenije bio državni sekretar u Ministarstvu nauke i tehnologije. Pomenuo bih samo jedan od problema koje je on naveo kao značajne u funkcionisanju naučno – istraživačke delatnosti u Srbiji.

On se odnosi na otuđenost srpske nauke od društvene zajednice kojoj pripada i ne postojanje povratne sprege u pogledu delovanja istraživača i rezultata njihovog rada na privredu Srbije. Činjenica je da se najveći broj istraživanja u Srbiji sprovodi na problemima koji nisu u korelaciji sa zahtevima srpskog društva. Zato se postavlja ozbiljno pitanje na koji način napraviti datu korelaciju, jer aktuelno stanje preti da preraste u “konflikt” između naučne zajednice i ostatka društva koje ipak finansira tu i takvu nauku i koje sa pravom očekuje da se deo tih uloženih sredstav vrati na korist društvenoj zajednici. A ne samo da bude elemenat promocije tzv. naučnika. i onda će biti ispravna teza – nauka kao problem.